خدا نکند که از چشم خودم بیفتم...

هه...  گفتم ها! انگار اصلا باورت نمیشد که آنهمه که من میگویم خوب باشی... اصلا به همین خاطر بیخیالم شدی... عذاب وجدان میگرفتی از اعتماد من...  از چشمم افتادی دقیقا افتادی جلوی پاهایم...  حتی نمیخواهم که لهت کنم...  نمی خواهم که ببینمت هیچ جا...  خدا چقدر دوستم دارد که تو را ندارم... تلخ است اما آدم از چشم افتادنی همان بهتر که زودتر از چشمت بیافتد... یاد چشمانت که میفتم الان میتوانم به وضوح ببینم که چقدر خالی بود...  میتوانم به وضوح ببینم که چقدر از چشم خودت هم افتاده بودی.. 

خدایا دوستت دارم من را در آغوش بگیر و حمایتم کن و مواظبم باش...  من پناه دیگری ندارم و حتی نمیخواهم که پناه دیگری داشته باشم...