هزار بار از نو بپذیر

هزار بار از نو نبودنش را بپذیر و همان طور که خودت هزار بار خوبی هایش را پذیرفتی و مرور کردی این بار بیا بدی هایش را بپذیر و مرور کن... هزار بار دوره کن نبودنش را... هزار بار باور کن که نیست... هزار بار بفهم و بهش حق بده که بترسد و از تو فاصله بگیرد... هزار بار پیراهنش را مرور کن و هزار بار اینکه دنبال تو نگشت... هزار بار "فعلا... ببخشید من باید برم... دیگه امری نیست و ..." را مرور کن هزار بار تا بفهمی که خیلی نمی خواست که باشی... اندازه خودت تا وقتی بودی خوب بود برایش... هزار بار مرور کن که قبل از ساعت مقرر به تو زنگ نزد و بعدش گفت "هر طور راحتی" هزار بار مرور کن پست هایش را... هزار بار مرور کن که چقدر باید محو همه شده باشد و تو هم یکی از همان ها باشی... هزار بار مرور کن قبل هایت را... قبل ها که چقدر برای خودت ارزش قائل بودی... تو کی دلت خواسته بود که یکی از هزاران نفر مقیم یک قلب باشی؟ هزار بار بپذیر که بدون او خوشبختی و شادی و زنده ای و نفس می کشی و شوق داری... هزار بار بپذیر که کافی است که خدا تو را باور کرد و آفرید و نیازی نداری که احدی روی کره خاکی تو را تایید کند... تو از قبل ارزشمند و محترم و زیبایی... هزار بار خوشحال باش و بدان که کسی لایق تو و نگاه هایت از راه خواهد رسید و قدر تو را خواهد دانست... اما هرگز منتظر آن کس نباش... هرچقدر هم که قرار است خوب باشد تا تو به تنهایی خوب نباشی او نمی تواند ناخوشی بد را تبدیل به خوب کند او صرفا قادر است خوب را به عالی تبدیل کند... تو برای خوب شدن صبر نکن منتظر نباش منفعل نباش

به او هم دیگر فکر نکن... تمامش کن توهم دوستم خواهد داشت را... فدای سرت که دوستت ندارد... فدای سرت...در عوض من دوستت دارم :)